روسیه بزرگ‌ترین کشور جهانه و نژادهای زیادی از سگ‌های مختلف هم توی این کشور بزرگ زندگی می‌کنن. مهم‌ترین خصوصیت روسیه زمستون‌های فوق‌العاده سردشه. تقریبا تمام نژادهای سگ روسی از قرن‌ها پیش طوری تکامل پیدا کردن که بتونن در مقابل این آب و هوای سخت و وحشتناک مقاومت کنن. بعضی از این نژادها مثل هاسکی سیبری کاملا معروفن اما نژادهای زیادی هم وجود دارن که خیلی شناخته شده نیستن.
بعضی از این حیوونا هزاران سال قدمت دارن و از قدیمی‌ترین سگ‌های دنیا حساب می‌شن. نژادهای جدیدی هم توی این کشور به صورت مصنوعی به وجود اومدن. خیالت راحت ما این راهو بلدیم و قراره توی این مقاله پت پرس شما رو با چند تا از جالب‌ترین سگ‌های روسیه آشنا کنیم.
سگ روسی هاسکی (هاسکی سیبرین)
یکی از محبوب‌ترین نژادهای سگ خانوادگی در جهانه و شاید معروف‌ترین نژاد سگ روسیه‌ای باشه. این سگ‌ها در اصل برای کمک به خانواده‌های کوچ‌نشین و کشیدن سورتمه‌هاشون تو زمین‌های یخ‌زده سیبری پرورش داده شدن و هنوز هم از کار کردن برای آدما لذت می‌برن.
ضمنا خیلی پرانرژی و بازیگوشن و به حدود ۲ ساعت در روز ورزش و بازی و فعالیت‌های شدید مثل پیاده‌روی، دوی سرعت و فریزبی احتیاج دارن.
خیلی از مردم سگ هاسکی سیبرین رو با مالاموت آلاسکایی اشتباه می‌گیرن چون قیافه‌شون شباهت زیادی به هم داره. البته فرق‌هایی هم دارن که مهم‌ترین‌شون اندازه حیوونه. مالاموت تقریبا ۲ برابر هاسکیه. درباره این موضوع می‌تونین اینجا بیشتر بخونین تا دیگه با اطمینان صددرصد بتونین این دو تا رو از هم تشخیص بدین: سگ هاسکی و سگ مالاموت.
اگه داری دنبال یه نژاد سگ مناسب برای خودت می‌گردی و نیاز به کمک داری، بهت پیشنهاد می‌کنیم کتاب راهنمای انتخاب نژاد سگ پت پرس رو حتما بخونی. توی این کتاب با توجه به شرایط زندگیت، نژاد مناسبتو می‌شناسی.
برای من با علایق، سبک زندگی و شرایط محیط اطرافم چه نژادی از بقیه بهتر و سازگارتره؟ این کتاب به این سوال پاسخ میده.
یه تست داره، میزنی و میرسی به بهترین نژادی که برات خوبه و با راهنمایی های بعدی کتاب درباره جنسیت و اسم سگ تصمیم میگیری.
ساموید
یکی دیگه از نژادهای محبوب سگ روسی سامویده که برای کمک به شکارچی‌ها، چوپان‌ها و ماهیگیرای سیبری پرورش داده شد.
این نژاد:
- هیکل درشت
- قیافه شاد
- موهای سفید و پرپشت
- ظاهرا از نسل سگ‌های خیلی باستانیه چون هیچ ژنی از گرگ یا روباه توی بدنش نداره
این حیوونا فوق‌العاده وفادار و مهربون هستن و به درد نگهبانی نمی‌خورن چون همه آدما رو دوست خودشون می‌دونن، ولی می‌تونن بهترین کمک برای نگهبان‌ها باشن چون حواس‌شون کاملا جمع و گوش‌شون تیزه.
سگ ساموید رو باید همیشه سرگرم نگه دارین چون زمانی که حوصله‌اش سر می‌ره می‌تونه رفتارهای مخربی داشته باشه. آموزش دادن بهش هم ممکنه یکم سخت باشه چون گاهی اوقات خیلی سرسخته. ضمنا عشق دویدن داره و باید فضای کافی برای این کار داشته باشه.
بولونکا
بولونکا یک نژاد کوچیکه و دو مدل داره که هر دوتاشون عاشق نشستن کنار آدما هستن. این سگ‌ها خیلی اجتماعی و مهربونن و به فعالیت زیادی احتیاج ندارن، یعنی حدود نیم ساعت در روز پیاده‌روی آروم براشون کافیه.
دو مدل بولونکا شامل:
- مدل فرانتزوسکایا فقط سفیده و سر و صداش زیاده ولی به درد نگهبانی نمی‌خوره چون با دزدا هم سریع صمیمی میشه.
- مدل سوتنایا رنگ‌های مختلفی داره و حتی میشه تو خونه‌ها و آپارتمان‌های خیلی کوچیک راحت ازش نگهداری کرد. سوتنایا بولونکا یکم محتاطه و باید از سن پایین تربیتش کرد تا هم اجتماعی بشه، هم بیش از حد مستقل و سرسخت بار نیاد.
تازی روسی
این نژاد متخصص پیدا کردن شکار با بو کشیدنه ولی می‌تونه سگ خونگی خوبی هم باشه، البته به شرط این که حیوونای کوچیک‌تری توی خونه‌تون نداشته باشین وگرنه به خاطر غریزه شکارش معلوم نیست چه بلایی سرشون بیاره.
تازی روسی باهوش و مطیعه و راحت آموزش می‌بینه، و فوق‌العاده پرانرژی هم هست طوری که به حدود یک ساعت فعالیت شدید در روز احتیاج داره.
اینم باید بدونین که تازی روسی و تازی ایرانی از نظر ظاهری و رفتاری با هم فرق دارن. تفاوت‌ها و شباهت‌های بین نژادهای ایرانی و نژادهای روسی رو اینجا بخونید: سگ های ایرانی .
سگ راشن تریر یا تریر روسی سیاه
این سگ‌های بزرگ، آروم و مطیع معمولا در مقابل غریبه‌ها محتاطن، اما عاشق خانواده خودشون هستن. با حیوونای کوچیک‌تر از خودشون هم خوب کنار میان ولی اگه سگ بزرگ دیگه‌ای تو خونه داشته باشین ممکنه باهاش به مشکل بخورن.
راشن تریرها با وجود جثه درشت‌شون با زندگی کردن تو خونه‌های کوچیک مشکلی ندارن به شرطی که بتونن به اندازه کافی فعالیت کنن، یعنی حدود یک ساعت پیاده‌روی در روز.
اگه می‌خواین با خانواده تریرها بیشتر آشنا بشین، مطلب سگ تریر رو هم بخونین.
یاکوتین لایکا
این نژاد برای کشیدن سورتمه، شکار و مراقبت از گله‌های گوزن شمالی تو منطقه یاکوتیای سیبری پرورش داده شد و همین‌طور به عنوان سگ خانگی ازش استفاده می‌کردن.
همین‌طور نسبت به هر کسی که به نظرش تهدیدی برای خانواده باشه پرخاشگری نشون میده. پس باید از سن کم اجتماعی بشه و آموزش اطاعت هم ببینه تا رفتار بهتری داشته باشه.
این حیوونا موهای متراکمی دارن که برای زمستون عالیه، ولی تو ماه‌های گرم سال می‌تونه بیش از حد گرمش کنه و باید تابستونا توی خونه نگهش دارین. ورزش منظم هم براشون لازمه و باید هر روز حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه فعالیت شدید داشته باشن.
لایکای سیبری غربی
این نژاد از نسل گرگه و به همین خاطر یکم شبیه گرگ به نظر می‌رسه، و چون برای شکار حیوونای مختلف از بزرگ تا کوچیک استفاده می‌شده هنوز غریزه شکارش خیلی قویه.
خصوصیات اخلاقی این نژاد رو میشه موارد زیر دونست:
- برای افراد تازه‌کار هم گزینه خوبی نیست چون حیوون سرسختیه و آموزش دادن بهش سخته
- به خونه‌های کوچیک عادت نداره
- هر وقت به چیزی مشکوک بشه با صدای بلند پارس می‌کنه، در نتیجه به درد شهر و آپارتمان نمی‌خوره
- این حیوونا خیلی پرانرژی هستن و باید هر روز حدود ۱۰۰ دقیقه فعالیت داشته باشن، مثلا پیاده‌روی با قلاده
یک نژاد دیگه به اسم لایکای سیبری شرقی هم هست که از مدل غربیش بزرگ‌تره و علاوه بر شکار، برای کشیدن سورتمه و گله‌داری هم ازش استفاده می‌شده. نگهداری از این نژاد هم کار هر کسی نیست.
سگ عروسکی روسی
“روسکی توی” یا سگ عروسکی روسی داخل روسیه پرورش داده شد ولی اصل نژادش به سگ عروسکی انگلیسی برمی‌گرده. متوسط قد این نژاد حدود ۲۲-۲۰ سانت و وزنش حداکثر ۲/۷ کیلوئه و برای زندگی تو خونه‌های اشراف روسیه پرورش داده شده.
سگ خرسی روسی
سگ خرسی روسی یا اوفچارکای قفقازی یا سگ گله قفقازی یک نژاد خیلی درشته که برای محافظت از گله‌های گوسفند در مقابل شکارچیای بزرگ مثل خرس و گرگ پرورش داده می‌شده و البته خودش هم با اون موهای پرپشتش بی‌شباهت به خرس نیست.
وزن این نژاد ۴۵ تا ۷۷ کیلو و قدش ۵۸ تا ۷۶ سانته و یک سگ وفادار، باهوشه، حواس جمع، گوشه‌گیر، پرانرژی و همیشه محافظ و مراقب خانواده است که معمولا ۱۰ تا ۱۲ سال عمر می‌کنه.
موهاش دولایه و متوسط تا بلنده و ریزش زیادی هم داره. این موها هم در برابر سرما و هم در مقابل دندون گرگ‌ها یا حریفای دیگه از حیوون محافظت می‌کنه.
سال ۱۹۲۰ دولت شوروی با توجه به غریزه محافظت، خشونت زیاد و وفاداری فوق‌العاده این سگ‌ها تصمیم گرفت ازشون برای محافظت از مراکز و کارخونه‌های دولتی استفاده کنه. بعدا از این نژاد سگ روسی برای شکار خرس و نگهبانی از زندان‌ها هم استفاده شد، و بهش سگ گارد روسی هم می‌گن.حواستون باشه اون رو با سگ آلابای اشتباه نگیرید.
توی مطلب سگ گارد، دیگر نژادهای مناسب برای این کار رو بهتون معرفی کردیم.
این نژاد شدیدا نسبت به غریبه‌ها پرخاشگره، برای خانواده‌هایی که بچه کوچیک دارن توصیه نمی‌شه و باید مرتب به موهاش برسین. اما یکی از خصوصیات خیلی خوبش اینه که نسبتا کم پارس می‌کنه، یعنی فقط زمانی که غریبه‌ای رو ببینه یا حس کنه تهدیدی وجود داره.
وُلکاسوب یا سگ گرگی روسی
این نژاد از ترکیب سگ و گرگ و برای کمک به مرزدارهای روسیه ایجاد شده و شجاعت و ظاهرش شبیه گرگه، ولی با خانواده خودش رفتار دوستانه‌ای داره.
دانشمندا بیشتر از ۲۰۰ تا دورگه سگ و گرگ رو امتحان کردن تا این که تو سال ۲۰۰۰ دیدن یکی‌شون به اسم نادیا اخلاقی مثل سگ‌ها داره. ولکاسوب به روسی یعنی “سگ- گرگ“.
از این سگ‌ها برای کارایی مثل ردیابی و پیدا کردن مواد منفجره یا کالاهای قاچاق استفاده میشه. فوق‌العاده با استعداد هم هستن و بیشتر وقتا کارهای مختلف رو خیلی زودتر از سگ‌های معمولی انجام می‌دن. حس بویایی‌شون هم تقریبا ۶ برابر قوی‌تر از سگ‌های عادیه.
سگ روسی جنگی
روس‌ها تو جنگ با ژاپن (سال‌های ۱۹۰۴ و ۱۹۰۵) و جنگ جهانی اول خیلی از سگ‌ها کمک گرفتن. یک سگ به اسم کارو که عضو تیم پزشکی بود تونست جون ۳۷ نفر رو نجات بده. زمان جنگ جهانی دوم حدود ۶۰ هزار تا از سگ‌های روسیه‌ای تو ارتش خدمت می‌کردن. این سگ‌ها تقریبا ۷۰۰ هزار سرباز زخمی رو از میدون جنگ کشیدن عقب.
بعلاوه میلیون‌ها مین رو پیدا کردن و حتی بعضیاشون تانک‌های دشمن رو با کار گذاشتن مواد منفجره از بین می‌بردن. معروف‌ترین سگ ارتش روسیه ژولبارس بود که ۷ هزار مین و گلوله توپ رو از زیر خاک بیرون آورد.
جمع بندی
نژادهای سگ روسی خیلی متنوع هستن: از روسکی توی ۳-۲ کیلویی تا سگ قفقازی یا اوفچارکای ۸۰-۷۰ کیلویه. از ساموید که هزاران سال قدمت داره و یک سگ خالصه بدون هیچ ژنی از گرگ‌ها، تا ولکاسوب که همین ۲۰ سال پیش از ترکیب سگ با گرگ به وجود اومده.
