سگ اسکیموی آمریکایی یا همون اسکیمو یک نژاد کرکی و نرم و سفیده که خیلی هم بازیگوش، باهوش و بانمک و دوست داشتنی و عاشق بچههاست و میتونه بهترین گزینه برای خانوادهها باشه. با توجه به این که اسکیموها تو مناطقی مثل شمال آمریکا زندگی میکنن، شاید فکر کنین که سگ اسکیمو هم توی همون منطقه پرورش پیدا کرده ولی در واقع اصل این نژاد به آلمان برمیگرده و هیچ ربطی به سگهای اسکیموها نداره.
این نژاد یکی از محبوبترین سگهای خانواده به حساب میاد که رابطه به شدت خوبی با بچهها داره. خیلی راحت هم میشه تربیتش کرد. فقط باید حواستون باشه اضطراب جدایی نگیره و به موهاشم برسین. درضمن دقت کنین که این سگ رو با سگ ساموید اشتباه نگیرین.
خیالت راحت، ما این راهو بلدیم و توی این مطلب پت پرس بهت اطلاعات کاملی از سگ اسکیمو، تغذیهاش، شرایط نگهداری و تمام ریز و بم شخصیتش میدیم.
خصوصیات سگ نژاد آمریکن اسکیمو
سگهای اسکیمو از نسل نژاد ژرمن اشپیتز هستن که همراه مهاجرای آلمانی در اوایل قرن نوزدهم به آمریکا رفتن. اما تو دوره جنگ جهانی اول، زمانی که آمریکاییها ضد همه چیزای آلمانی بودن، سگ آمریکن اسکیمو جایگزین ژرمن اشپیتز یا آمریکن اشپیتز شد (تا سال ۱۹۱۷ تو آمریکا اسم رسمی این نژاد اشپیتز آمریکایی بود). لازم به ذکره که سگ اسکیموی کانادایی یک نژاد دیگه است و هیچ ربطی به اسکیموی آمریکایی نداره. بهتون پیشنهاد میکنیم مطلب سگ اشپیتز رو هم بخونین تا با این گروه از سگهای بامزه بیشتر آشنا بشین.
قیمت این سگها تو آمریکا ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ دلاره (برای نژاد خالص) و میتونین قیمت سگ اسکیمو در ایران رو خودتون تخمین بزنین.
- قد: حدود ۲۳ تا ۴۸ سانت
- وزن: تقریبا ۳ تا ۱۶ کیلو
- نیاز به ورزش و فعالیت: زیاد
- رابطه با سگهای دیگه: متوسط
- پارس کردن: زیاد
- اضطراب جدایی: زیاد
- میانگین طول عمر: ۱۳ تا ۱۵ سال
- مناسب برای آب و هوای سرد
انواع سگ اسکیمو
سه تا سایز مختلف از سگهای اسکیمو وجود داره:
- عروسکی: سگ عروسکی آمریکن اسکیمو فقط ۳ تا ۵ کیلو وزن داره و قدش ۲۳ تا ۳۰ سانته
- مینیاتوری: وزن سگ اسکیمو امریکایی مینیاتوری ۵ و نیم تا ۹ کیلو و قدش ۳۰ تا ۳۸ سانته
- استاندارد: نوع استاندارد هم وزنش ۱۱ تا ۱۶ کیلوئه و قدش ۳۸ تا ۴۸ سانته
نژادهای شبیه اسکیموها
نژادهای مختلفی هستن که شبیه نژاد اسکیمو هستن مثل:
- هاسکی سیبری
- بیچون فریز
- اشپیتز فنلاندی
اخلاق سگ Eskimo چجوریه؟
سگ نژاد اسکیموی آمریکایی به خاطر شخصیتی که داره یک سگ خانوادگی بینظیره. این حیوونا نسبت به اعضای خانواده از جمله بچههای کوچیک خیلی مهربونن و رفتار کاملا دوستانهای دارن و ارتباط محکم و عمیقی با اعضای خانواده برقرار میکنن. بعلاوه بازیگوش و عاشق بازی هم هستن و در نتیجه میتونن بهترین دوست و همبازی بچهها باشن. البته باید به بچههاتون یاد بدین که حیوون رو اذیت نکنن وگرنه ممکنه مجبور بشه از خودش دفاع کنه.
این سگها خیلی به توجه شما احتیاج دارن و برای افرادی که مجبورن زیاد بیرون از خونه بمونن خیلی مناسب نیستن چون ممکنه دچار اضطراب جدایی بشن. ضمنا خیلی کنجکاو هم هستن؛ و اگه به اندازه کافی تحریک ذهنی دریافت نکنن ممکنه دچار مشکلات رفتاری بشن.
تربیت و آموزش اسکیموی آمریکایی
سگهای اسکیمو رو قبلا برای اجرای برنامه توی سیرکها تربیت میکردن و محبوبیت زیادی هم داشتن، چون آموزش این نژاد خیلی آسونه. علتش اینه که هم هوش بالایی دارن و هم دوست دارن صاحبشونو خوشحال کنن و به همین خاطر دستورات جدید رو خیلی سریع و راحت یاد میگیرن.
یک نکته مهم اینه که آموزش و تربیت سگ رو از سن کم شروع کنین. اجتماعی شدن و معاشرت با سگهای دیگه و آدما هم باید تو سن پایین انجام بشه.
سگهای اسکیموی معروف دنیا
همونطور که گفتیم آموزش سگهای اسکیمو راحته و تو اوایل قرن بیستم خیلی توی نمایشهای سیرک ازشون استفاده میشد. یکی از معروفترین این سگها اسمش پیر بود که تو سیرک بارنوم و بیلی روی طناب راه میرفت!
اگه مطمئن نیستی چه نژاد سگی برات مهمه، کافیه کتاب انتخاب نژاد پت پرس رو تهیه کنی تا با خیال راحت تصمیم بگیری!
برای نگهداری از این نژاد حواسمون به چیا باشه؟
موهای سگ نژاد آمریکن اسکیمو به مراقبت نسبتا زیادی احتیاج داره و باید بین دو تا سه بار در هفته برسشون بزنین تا موهای شل شده و مرده جدا شن و توی خونه نریزن. بعلاوه با این کار از گره خوردن موها جلوگیری میکنین. اما حمام کردن زیاد واسه حیوون خوب نیست و ممکنه باعث تحریک پوستش بشه. پس سگ اسکیمو رو باید هر چند ماه یک بار حمام کرد نه بیشتر. کوتاه کردن ناخونها، تمیز کردن گوشها و مسواک زدن دندونا هم که برای حیوون لازمه.
غذای نژاد سگ اسکیمو امریکایی
غذایی رو انتخاب کنین که مواد اولیه با کیفیتی داشته باشه و به دنبال غذاهایی باشین که از گوشت تهیه شدن نه محصولات جانبی (یعنی همون آشغال گوشت). حتما مراقب اضافه وزن حیوون هم باشین و بیش از حد بهش غذا ندین.
مقدار غذای سگ اسکیمو بسته به این که از نوع عروسکی، مینیاتوری یا استاندارد باشه بین ۱ و نیم تا ۳ فنجون در روزه. البته علاوه بر جثه حیوون، سن، سطح فعالیت و سلامتی یا بیماریش هم روی مقدار غذای مورد نیازش تاثیر میذاره. بیشتر تولهها بین ۱ تا ۲ فنجون در روز غذا میخورن، اما بهتره برای تعیین مقدار دقیقش با دامپزشک مشورت کنین.
ضمنا تغذیه مناسب به سلامت مفاصل و چشم این نژاد کمک میکنه و میتونه در جلوگیری از مشکلاتی مثل دیسپلازی و آتروفی شبکیه و آب مروارید کاملا موثر باشه. مثلا تائورین و ویتامین آ برای حفظ سلامتی چشمها مفیده.
توضیحات بیشتر درباره تغذیه رو میتونین تو مطلب غذای سگ چیست بخونین.
بیماریهای شایع در این نژاد
با توجه به مطالب سایت akc، در ادامه به بعضی از بیماری های سگ که در نژاد اسکیمو شایع تر هستن، اشاره کردیم:
دیسپلازی مفصل ران
حالتیه که دو تا استخون سازنده مفصل ران درست توی همدیگه قرار نمیگیرن و در نتیجه به هم ساییده میشن. این مشکل بیشتر تو نوع استاندارد اتفاق میفته و میتونه برای حیوون ناراحت کننده یا حتی دردناک باشه.
بیماری پرتس
بیماری سیاه شدن سر استخون ران یا پرتس یک مشکل مفصلیه، به این صورت که خون کافی به استخون ران نمیرسه و میتونه باعث لنگیدن حیوون بشه. این بیماری معمولا زمانی که سگ اسکیمو بین ۴ تا ۶ ماه سن داره قابل تشخیصه، و خوشبختانه با جراحی میشه درمانش کرد.
آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA)
این نوع اختلال تحلیلبرنده چشمیه که میتونه باعث کوری حیوون بشه، حتی اگه زود تشخیصش بدیم.
آب مروارید نوجوانی
یک بیماری چشمیه که تو سن پایین به وجود میاد و میتونه جنبه ارثی هم داشته باشه، پس موقع به سرپرستی گرفتن حیوون بهتره با دامپزشک مشورت کنین و اگه ممکنه گواهینامه سلامت والدین تولهها رو از فروشنده بخواین.
تولید مثل و تولهها
سگ اسکیمو معمولا هر دفعه حدود ۵ تا توله به دنیا میاره، و تولهها تا حدود دو سالگی رفتارهای بچگانهای از خودشون نشون میدن.
توله سگ اسکیمویی رو قبل از خرید به دامپزشک نشون بدین تا معاینه بشه و شناسنامه والدین و پدربزرگ و مادربزرگش رو هم از فروشنده بخواین تا مطمئن شین که بیماری ارثی خاصی نداره.
اسم سگ اسکیمو
بعضی از محبوبترین اسامی این نژاد تو خارج کشور ایناست:
- پرنس
- توبی
- گوست (یعنی روح)
- تروپر
- بارنوم
- لونا
- دوشس
- انجل (یعنی فرشته)
- مارشمالو
- بلّا
جمعبندی
سگ اسکیمو آمریکایی میتونه یک حیوون خونگی فوقالعاده باشه چون خیلی دوست داشتنی و مهربونه و اصلا پرخاشگری نشون نمیده، و آموزش دادنش هم نسبتا راحته. اما نسبت به نژادهای دیگه به توجه و مراقبت بیشتری نیاز داره و از تنها موندن هم خوشش نمیاد، پس اگه زیاد وقت ندارین یا زیاد بیرون از خونه هستین ممکنه این نژاد براتون مناسب نباشه.
در ضمن سگ آپارتمانی خوبی هم نیست چون زیاد پارس میکنه و همسایهها از دستتون شاکی میشن.