طوطی راهب یا کواکر یا طوطی راهبه یک نوع طوطی متوسطه که با زندگی توی “گله آدما” خیلی خوب سازگار میشه و برای افرادی که مبتدی هستن عالیه، البته به این شرط که براش وقت بذارین و درست ازش مراقبت کنین. این پرنده جزو باهوش ترین پرنده ها به حساب میاد و آموزش دادنش خیلی سخت نیست. عمر طوطی راهب در اسارت ۲۰ تا ۳۰ سال و گاهی بیشتره. این پرنده‌ها فوق‌العاده بامزه‌ان، طوری که معمولا صاحباشون می‌گن انگار یک دلقک مجانی تو خونه دارن.
ضمنا اسم علمی‌شون Myiopsitta monachus هست و اسم‌های دیگه‌ای هم که بعضی جاها براشون استفاده میشه ایناست:
- پاراکیت سبز
- پاراکیت سینه خاکستری
- پاراکیت مونته ویدئو
خیالت راحت، ما این راهو بلدیم و توی این مطلب هرچی که لازم باشه درمورد طوطی راهب بدونی رو بهت می‌گیم!
مشخصات ظاهری طوطی کواکر
کواکر از طوطی‌های بومی آمریکایی جنوبی هست (از مرکز بولیوی و جنوب برزیل تا بعضی قسمت‌های مرکز آرژانتین). این پرنده معمولا تو جنگل‌ها زندگی می‌کنه و به ایجاد رابطه اجتماعی خیلی محکم با هم‌نوعای خودش معروفه.
ضمنا تنها نوع طوطیه که لونه می‌سازه، و برای ساختن خونه‌های پیچیده از شاخه‌های درخت کلی هم وقت می‌ذاره. لونه این پرنده‌ها حتی ممکنه چند تا اتاق داشته باشه! طوطی‌های یک گله معمولا خونه‌هاشونو دقیقا چفت هم می‌سازن و مجموع کل لونه‌های یک گله بعضی وقتا به اندازه یک ماشین سواریه.
طول بدن طوطی راهب بالغ ۳۰ سانته (از منقار تا نوک دم) و وزنش ۱۱۰ تا ۱۴۰ گرم. قیمت طوطی کواکر تو کشورای دیگه سیصد تا هزار دلاره.
رنگ‌های طوطی راهبه
معمولا سر، بال‌ها و پشت حیوون بالغ سبزه و سینه، گونه‌ها و جلوی گردنش خاکستری. رنگ شاهپرها آبی و قسمت زیر دم هم سبز روشنه. البته جهش‌های ژنتیکی مختلفی هم هست که می‌تونه رنگ پرنده رو تغییر بده، مثلا طوطی کواکر آبی که یک مدل خیلی پرطرفداره و حدود ۲۰ سال پیش به وجود اومد. طوطی راهب لوتینو، آلبینو، دارچینی و پاید هم داریم.
تفاوت طوطی راهب نر و ماده
در این نژاد از طوطی نر و ماده از نظر ظاهری کاملا شبیه هم هستن. تنها راه تشخیص جنسیت طوطی کواکر آزمایش DNA یا جراحیه.
اخلاق و رفتار طوطی کواکر
جوری که وبسایت thesprucepets گفته:
طوطی‌های کواکر پرنده‌هایی خیلی با اعتماد به نفس، اجتماعی و برون‌گرا هستن و در واقع مثل اینه که شخصیت یک طوطی بزرگ رو توی بدن یک طوطی کوچیک گذاشته باشن.
توی اسارت رابطه عاطفی خیلی نزدیکی با یک نفر برقرار می‌کنن و فوق‌العاده وفادارن، و البته به توجه و محبت زیادی هم احتیاج دارن. از بغل کردن و نوازش سرشون لذت می‌برن و هر موقع وارد خونه می‌شین با خوشحالی و هیجان و سر و صدا ازتون استقبال می‌کنن. بیشتر کواکرهایی که با دست تغذیه شدن خیلی آرومن و میتونن یک حیوون خونگی عالی برای بچه‌ها باشن.
جیغ زدن طوطی راهب
این حیوونا مثل طوطی‌های دیگه جیغ‌های گوش‌خراش نمی‌زنن، ولی هر از گاهی صداشونو بلند می‌کنن. در کل بعیده که سر و صدای طوطی راهب باعث اذیت همسایه‌ها بشه.
نگهداری طوطی راهب
حداقل مساحت قفس طوطی راهب باید ۱۱۵ سانتی‌متر مربع باشه و اگه بزرگ‌تر بود هم چه بهتر. حتما از قفس و چفت و بست محکمی استفاده کنین چون طوطی راهبه هم نوک قدرتمندی داره و هم سریع راه باز کردن در قفس رو یاد می‌گیره. باید یک ظرف هم برای شنا تو قفس بذارین.
این پرنده اگه احساس کنه خونه‌اش در خطره ممکنه وحشی بشه. اگه می‌خواین براش جفت بگیرین اول توی دو تا قفس جداگانه بذارین‌شون تا کاملا با هم آشنا بشن. کواکرها برای محافظت از خونه‌شون می‌جنگن و حتی همدیگه رو می‌کشن.
اگه سگ یا گربه دارین هم باید مراقب پرنده باشین. طوطی‌های راهب نترسن و ممکنه سعی کنن حتی با سگ‌های بزرگ در بیفتن.
آموزش طوطی کواکر سخته؟
این طوطی جزو باهوش‌ترین پرنده‌ها محسوب میشه و به همین خاطر آموزش پذیری بالایی داره. از طرفی کواکرها توانایی بالایی در تقلید صداهای اطرافشون دارن، پس می‌تونین با صبر و حوصله حرف زدن رو بهشون یاد بدین.
بهترین زمان آموزش به این پرنده‌ها، زمان جوجه بودن اوناست که مغزشون آمادگی بیشتری داره. مهم‌ترین قسمت آموزش طوطی راهب ایجاد حس اعتماد به شماست که باید به مرور اونو به وجود بیارین.
ورزش و تفریحات سالم برای طوطی راهب
باید با وسایل مختلف یک شهربازی یا باشگاه برای طوطی راهب درست کنین تا انرژی اضافه‌شو بسوزونه. این نکات رو هم حتما رعایت کنین:
- باید اجازه بدین این پرنده‌ها حداقل دو ساعت در روز از قفس بیرون بیان، البته تو اتاقی که براشون امن باشه
- در و پنجره‌ها رو ببندین، پنکه سقفی رو خاموش کنین، جلوی شومینه چیزی بذارین
- گیاهای سمی و حیوونای خونگی دیگه رو از اتاق ببرین بیرون
- از توپ، زنگوله و اسباب‌بازی‌های جویدنی استفاده کنین
- اسباب‌بازی‌های معمایی هم میتونن برای این طوطی‌های باهوش سرگرم کننده باشن
- به غریزه لونه‌سازی‌شون هم میدون بدین. ممکنه حیوون سعی کنه بعضی چیزا رو بین میله‌های قفسش ببافه یا حتی با وسایلی که پیدا می‌کنه یک گوشه از اتاق لونه بسازه
فقط یادتون نره که وقتی پرنده بیرون از قفسه، تنهاش نذارین
بیماری‌های شایع طوطی کواکر
شایع‌ترین بیماری طوطی راهب چاقیه که می‌تونه باعث کبد چرب و کمبود مواد مغذی و در نتیجه پرکنی بشه. چاقی به خاطر خوردن غذاهای چرب به وجود میاد، یعنی اگه بخش اصلی رژیم غذایی، آجیل و دونه‌های گیاهی (مثل تخمه آفتاب‌گردون، بادوم زمینی و ارزن) باشه. پس این چیزا رو فقط بعضی وقتا و به عنوان تشویقی به حیوون بدین.
آیا طوطی راهب حرف میزند؟
کواکرها عالی حرف میزنن و کلمههای زیادی یاد میگیرن و حتی میتونن جمله بسازن و میشه گفت که طوطی راهب سخنگو هستن. استعداد تقلید صدا و آواز هم دارن. خلاصه زبونشون دائم میجنبه، مخصوصا اگه بیشتر از یک پرنده توی اتاق نگه دارین. اگه دوست داری بیشتر درمورد پرندههای سخنگو و نحوه آموزش اونا بدونی میتونی مقاله طوطی سخنگو رو بخونی!
غذای طوطی کواکر چیست؟
غذای طوطی راهب باید پلت بازاری با کیفیت باشه (روزی تقریبا ۳ قاشق غذاخوری) و در کنارش انواع میوهها، آجیل و دانههای روغنی و سبزیجات تازه. صبحها حداقل یک چهارم فنجون میوه و سبزی تو قفس بذارین، ولی مصرف آجیل و دونهها باید خیلی کم باشه.
طوطی‌های دیگه‌ای که کم و بیش شبیه طوطی راهب هستن
اگه می‌خواین یک طوطی کوچیک اجتماعی و تو دل برو داشته باشین عروس هلندی یا گرینچیک هم گزینه خوبیه، و اگه به طوطی‌های سخنگو علاقه دارین کاسکو حرف نداره. تازه ملنگو هم از اون دسته طوطی‌های رنگی و اصیل و معاشرتی‌ایه که دلتون میخواد از هر رنگش یه دونه داشته باشین. دیگه انتخاب با شماست!
طوطی کواکر در کل چجوریه؟
طوطی کواکر یک حیوون اجتماعی، باهوش و مهربونه و با بچه‌ها هم خوب کنار میاد. می‌تونه حرف زدنو عالی یاد بگیره و سر و صداش هم از طوطی‌های دیگه کمتره، طوری که معمولا میشه تو آپارتمان نگهش دارین. مهم‌ترین معایب طوطی راهب اینه که به توجه و تحریک ذهنی زیادی احتیاج داره و باید براش وقت بذارین که البته اگه حیوون‌تون رو دوست داشته باشین این چیزا عیب به حساب نمیان!
