نژاد سگ سنت برنارد (Saint Bernard) یا سن برنارد یکی از صبورترین و دلسوزترین نژادهای سگه که قلبش هم مثل هیکل خودش بزرگه. سنت برنارد یک نوع سگ ماستیف هست که این مساله از سر بزرگ و قد بلند و قدرت زیادش هم مشخصه. این سگ‌ها فوق‌العاده باهوش، مهربون، عاشق آدما و استاد جهت‌یابی تو کوه‌های برفی هستن و تو کارایی مثل کشیدن بار، بلند کردن بارهای سنگین و اطاعت از دستور از بیشتر نژادهای دیگه سگ خیلی بهتر عمل می‌کنن. به همین خاطر از قرن‌ها پیش برای نجات مسافرا تو کوه‌های آلپ بین ایتالیا و سوئیس ازشون استفاده شده. حالا هم که همه جای دنیا برای نجات کوهنوردهای برفگیر شده از این حیوونا کمک می‌گیرن.
طبق اسناد موجود، این نژاد تو مدت سه قرن بیشتر از ۲ هزار نفر رو فقط توی منطقه گذرگاه سنت برنارد نجات دادن. خیالت راحت، ما این راهو بلدیم و پت پرس قراره تو این مطلب هرچی که لازمه درمورد این سگ بدونی رو بهت بگه.
خصوصیات سگ سنت برنارد
سگ سنت برنارد یکی از بزرگترین نژادهای سگ جهانه، هم از نظر قد و هم از نظر وزن. این سگ آروم و صبور مناسب افرادیه که دوست دارن سر حوصله با سگشون قدم بزنن و زیاد هم بدو بدو نکنن. شاید فکر کنین که با توجه به موهای بلند سگ برنارد لازمه همیشه شونه‌اش کنین و خونه رو جارو بکشین اما ریزش موهاش فصلیه و دو سه بار شونه کردن در هفته براش کافیه. تازه اصلاً هم حساسیت‌زا نیست و خیلی برای افراد مبتدی مناسبه.
البته اگه تجربه اولی هستین و توی نگهداری سگ خیلی حرفه‌ای نیستین، نژادهای دیگه‌ای هم هستن که توی مطلب بهترین نژاد سگ برای افراد مبتدی معرفیشون کردیم و می‌تونین اون نژادها رو برای نگهداری انتخاب کنین.
فقط باید این نکات رو مدنظر قرار بدین که این نژاد سگ ریزش آب از دهان زیادی داره، به خاطر کم‌تحرک بودن مستعد ابتلا به چاقیه و خیلی باید حواستون باشه که نیاز کم اون به تحرک و تخلیه انرژی رو با رها کردنش اشتباه نگیرین. بالاخره هر سگی به سرگرمی و بازی با سرپرستش نیاز داره و در غیر این صورت ممکنه افسرده بشه.
مشخصات ظاهری
- سر درشت و گرد
- پوزه خیلی بزرگ مربعی
- لپ‌ها آویزون
- گوش‌ها هم آویزون
- چشم‌ها قهوه‌ای
- نوک دم، شکم، پاها، سینه و پوزه سگ سنت برنارد سفید هست، و معمولا این رنگ سفید تا بین چشم‌ها و بالای سر هم ادامه داره
- گونه‌ها و اطراف چشم‌های بعضی از سگ‌های سنت برنارد سیاه، قهوه‌ای یا قرمزه، انگار که ماسک زده باشن
سگ سنت برنارد یکی از بزرگترین نژادهای سگ جهانه، هم از نظر قد و هم از نظر وزن. اگه دوست داشته باشین با خوندن مقاله بزرگترین سگ دنیا می‌تونین با بزرگترین سگ‌های دنیا آشنا بشین.
برای من با علایق، سبک زندگی و شرایط محیط اطرافم چه نژادی از بقیه بهتر و سازگارتره؟ این کتاب به این سوال پاسخ میده. یه تست داره، میزنی و میرسی به بهترین نژادی که برات خوبه و با راهنمایی های بعدی کتاب درباره جنسیت و اسم سگ تصمیم میگیری.
شخصیت و اخلاق نژاد سن برنارد
سنت برنارد یک نژاد بی‌نهایت مهربون و خوش اخلاقه و همیشه می‌خواد خانواده صاحبش رو خوشحال کنه. البته سگ‌های بالغ هر چقدر هم که ذات‌شون خوب باشه ممکنه به خاطر شرایط زندگی و تربیت نامناسب، زیاد پارس کنن یا زمین رو بکنن یا رفتارهای بد دیگه‌ای داشته باشن. می‌تونین حیوون رو تو سن نوجوونی بخرین و خودتون بزرگش کنین. دوره نوجوونی سگ سن برنارد تقریبا از ۹ ماهگی شروع می‌شه و تا حدود ۱۸ ماهگی طول می‌کشه.
به محض آوردن توله سنت برنارد به خونه تمرین و آموزش رو شروع کنین. اخلاق این سگ واقعا فوق‌العاده است، ولی می‌تونه خیلی سرسخت هم باشه. به حیوون یاد بدین که موقع انجام کارا به شما نگاه کنه تا راهنماییش کنین. سگ‌های سنت برنارد دوست دارن قبل از هر کاری فکر کنن. از تکنیک‌های تقویتی مثبت مثل تشویق کلامی و نوازش، بازی و خوراکی‌های تشویقی استفاده کنین. حتی اگه زور برای تربیت این سگ‌ها موثر هم بود (که نیست)، توله سگ شما خیلی زود اونقدر بزرگ می‌شه که دیگه زورتون بهش نمی‌رسه.
دامپزشکا توصیه می‌کنن تا زمانی که واکسن‌های توله سگ‌تون تکمیل نشده (از جمله واکسن هاری، دیستمپر و پاروو ویروس) تماس با بقیه سگ‌ها و محل‌های عمومی کاملا محدود باشه. تا اون موقع حیوون رو توی خونه آموزش بدین و با خانواده و دوستاتون آشناش کنین. بعد از واکسیناسیون، تا جایی که ممکنه بیرون ببرینش تا با افراد و حیوونای هرچه بیشتری معاشرت کنه. سگ سنت برنارد در کل حیوون محتاطیه و این احتیاط می‌تونه به کمرویی منجر بشه. پس باید از سن کم دائما و تا جایی که می‌تونین با اجتماع آشنا کنیدش تا از مشکوک شدن بیش از حد یا ترس از چیزهای جدید یا متفاوت جلوگیری بشه. (مطلب مرتبط: واکسن سگ)
در ضمن این سگ‌ها هم مثل خیلی از نژادهای بزرگ دیگه دیر بالغ می‌شن (معمولا تو سن ۲ سالگی). پس باید حواستون به این نکته هم باشه که یک توله سگ سن برنارد خوشحال و پر انرژی با وزن چهل پنجاه کیلوییش می‌تونه برای بعضی افراد و مخصوصا بچه‌های کوچیک‌تر، زیادی درشت باشه.
بیشتر سگ‌های سنت برنارد اگه تنها بمونن خیلی شلوغ‌کاری و خراب‌کاری نمی‌کنن، مخصوصا اگه آموزش‌های مناسب رو هم دیده باشن؛ اما دوست ندارن که مدت طولانی تنها یا بیرون از خونه بمونن و تو این حالت بیشتر پارس می‌کنن و شاید هم برن سراغ کارایی مثل جویدن وسایل. وقتی حوصله سنت برنارد سر می‌ره، ممکنه بره زیر میز غذاخوری یا پشت مبل.
این نژاد با وجود همه مهربونیش یک نگهبان عالی هم هست و می‌تونین کاملا روش حساب کنین چون برای مراقبت از خانواده هر کاری لازم باشه انجام میده. اگه می‌خواین درباره سگ‌های نگهبان بیشتر بدونین اینجا کلیک کنین.
سلامت و بیماری‌های سگ Saint Bernard
مشکلات و بیماری‌های سگ که تو نژاد سنت برنارد بیشتر دیده می‌شن اینا هستن:
- بیماری‌های قلبی مثل کاردیومیوپاتی
- سرطان‌هایی مثل اوستئوسارکوم (سرطان استخون)
- مشکلات چشمی مثل انتروپیون یا اکتروپیون (برگشتن پلک به سمت داخل یا خارج)
- کم‌کاری تیروئید
- پیچش معده (نفخ)
- مشکلات مفصلی مخصوصا دیسپلازی
- صرع
سگ‌های نژاد سنت برنارد با توجه به جثه درشت‌شون مستعد مشکلات مفصلی هستن. در نتیجه باید تو کل مدت زندگی‌شون مراقب وزن‌شون باشیم و لاغر و عضلانی نگه‌شون داریم. سگ‌های سنت برنارد باید همیشه لاغر باشن و چاقی براشون سمه. ضمنا فعالیت‌های جسمی خیلی شدید هم می‌تونه بعدها باعث صدمه دیدن‌شون بشه.
مهم‌ترین مشکلات مفصلی دیسپلازی مفصل آرنج و ران هستن که باعث درد شدید، آرتروز و در نهایت تخریب مفصل می‌شن. دیسپلازی مفصل ران یک نوع ناهنجاری ژنتیکیه که باعث می‌شه سر استخون ران درست توی حفره استخون لگن قرار نگیره و کم کم آسیب مفصل و استخون اتفاق میفته که آرتروز و عوارض دیگه رو ایجاد می‌کنه. موارد شدید این بیماری معمولا نیاز به جراحی دارن و سگی که درمان نشه درد می‌کشه و می‌لنگه. دیسپلازی آرنج هم شبیه همین حالته و توی مفصل آرنج ایجاد می‌شه. (مطلب مرتبط: دیسپلازی سگ)
اوستئوکندروزیس هم یک جور نقص ارثی در تشکیل شدن غضروف‌های در حال رشده که باعث خرد شدن غضروف می‌شه. این بیماری معمولا تو سگ‌های زیر یک ساله ظاهر می‌شه. این مشکلات رو همیشه نمی‌تونیم توی توله سگ‌های در حال رشد تشخیص بدیم و پیش‌بینی این که حیوون بعدا مشکل پیدا می‌کنه یا نه خیلی سخته. تنها کاری که می‌شه کرد خرید از پرورش دهنده‌های معتبره که آزمایش‌های ژنتیک رو هم روی پدر و مادر و اجداد توله‌ها انجام داده باشن.
یک نکته خیلی مهم دیگه اینه که این سگ‌ها ممکنه یک دفعه نفخ کنن، یعنی جمع شدن گاز توی معده باعث اتساع یا ورم کردنش می‌شه و ممکنه معده پیچ بخوره که تو این حالت جریان خون به معده قطع می‌شه. این حالت خیلی خطرناکه و حتی می‌تونه باعث مرگ حیوون بشه و احتیاج به کمک فوری دامپزشک داره. تو خیلی از موارد هم جراحی لازم می‌شه. سگ‌های سنت برنارد بیشتر از خیلی از نژادهای دیگه دچار نفخ می‌شن. نفخ و پیچ‌خوردگی معده هم خیلی ناگهانی اتفاق میفته و سگی که یک دقیقه پیش خوب بود ممکنه چند ساعت بعد بمیره. پس حتما مقاله درمان نفخ سگ رو هم مطالعه کنین تا از اطلاعات کافی در مورد این بیماری خطرناک داشته باشین. پس باید همیشه مراقب علائمی مثل تورم شکم، بی‌قراری و راه رفتن زیاد، ریختن بزاق بیشتر از معمول از دهن، رنگ پریدگی لثه‌ها، لیسیدن لب‌ها، تلاش ناموفق برای استفراغ کردن (حالت عق زدن) و نشونه‌های درد کشیدن حیوون باشین. متاسفانه سگ‌هایی که یک بار دچار نفخ شدن احتمال داره بازم این مشکل رو پیدا کنن و برای همین معمولا دامپزشکا از یک روش به اسم گاستروپکسی یا جراحی چسبوندن معده براشون استفاده می‌کنن، یعنی معده رو به ماهیچه‌های اطراف وصل می‌کنن تا دیگه پیچ نخوره. می‌تونین از این روش به عنوان یک اقدام پیشگیرانه هم استفاده کنین. علت نفخ هم معمولا ایناست: این سگ‌ها بومی مناطق سردسیر هستن و دو نوع مو کوتاه و مو بلند دارن، ولی هر دو نوع سنت برنارد به خاطر روحیه خیلی انعطاف‌پذیر و ریلکس‌شون با بیشتر محیط‌ها و آب و هواهای مختلف کنار میان، البته به شرط این که همیشه یک محل خنک برای استراحت داشته باشن و توی روزهای گرم بیرون نبریدشون چون ممکنه گرمازده بشن. اگه منطقه شما گرمسیره برای پیاده‌روی، صبح زود یا بعد از ظهر و مسیرهای سایه‌دار رو انتخاب کنین و حیوون رو خیلی تند راه نبرین. موقعی هم که آفتاب و گرما زیاد می‌شه بهش اجازه بدین توی خونه استراحت کنه. (مطلب مرتبط: گرمازدگی حیوانات خانگی) اخلاق سگ سنت برنارد برای زندگی تو آپارتمان خوبه، ولی این کار مثل اینه که یک دلفین تو حوض خونه نگه دارین (مخصوصا اگه مجبور باشین از پله‌ها هم بالا و پایین ببریدش). این نژاد به اندازه نژادهای سگ معمولی جنب و جوش نداره و به ورزش و فعالیت جسمی خیلی زیادی هم احتیاج نداره، اما باز هم یک مقدار حرکت و فعالیت روزانه براش لازمه. مثلا یک پیاده‌روی معمولی یک یا دو بار در طول روز تو حیاط یا بیرون از خونه این سگ‌ها رو از نظر جسمی و روانی راضی می‌کنه. سنت برنارد بالغ موقع پیاده‌روی هم کاملا آرومه و همین مساله یکی از دلایل علاقه زیاد افراد بازنشسته به این نژاده. سگ‌های سنت برنارد باید به یک حیاط حصارکشی شده دسترسی داشته باشن، اما وقتی که خودتون توی خونه هستین حیوون رو هم ببرین داخل تا احساس تنهایی نکنه. معمولا حصارکشی معمولی دور حیاط برای سنت برنارد کافیه چون اگه قوانین خونه رو بهش یاد داده باشین سعی نمی‌کنه از روی نرده‌ها رد بشه یا با کندن زمین بیرون بره. وقتی ازخونه بیرون می‌رین هم معمولا لازم نیست حیوون رو ببندین. غریزه شکار تو بیشتر این سگ‌ها ضعیفه و با همه حیوونای دیگه خونه رفتار خوبی دارن، مخصوصا اگه وقتی که سن‌شون کمه با بقیه حیوونا آشنا بشن. اما اگه می‌خواین سگ سنت برنارد رو توی خونه نگه دارین باید بدونین که ممکنه هر چی روی میز آشپزخونه می‌ذارین تو یک چشم بهم زدن غیب بشه یا مثلا دم حیوون موقع تکون خوردن چیزایی رو که رو میز گذاشتین بندازه پایین. یکی از مهم‌ترین کارایی که برای مراقبت از سگ سنت برنارد لازمه، برس زدن مرتب موهاشه. این سگ‌ها موهای دولایه‌ای دارن که تو زمستون گرم نگه‌شون می‌داره، ولی این موها زیاد هم می‌ریزه و در نتیجه برس زدن براشون حتما لازمه. مو بلند یا مو کوتاه هم فرقی نداره و باید هر هفته موهاشو شونه کنین. تازه تو فصل ریزش موی سگ یعنی پاییز و بهار باید هر روز این کارو انجام بدین. آب دهن سگ سن برنارد هم همیشه سرازیره. بزاق زیاد این حیوونا برای هضم غذاشون لازمه ولی برای صاحب‌شون اصلا خوشایند نیست. بعد از خوردن غذا یا نوشیدنی سریع دهنش رو پاک کنین چون اگه سرش رو تکون بده آب دهنش و تیکه‌های غذاش می‌پاشه و همه جا رو کثیف می‌کنه.
توله‌های سگ سن برنارد هم مثل همه سگ‌های دیگه عاشق جویدن هستن و به خاطر اندازه بزرگ‌شون می‌تونن خراب‌کاری بیشتری داشته باشن. این توله‌ها ممکنه وسایلی مثل جوراب و حوله‌های کوچیک رو بخورن و اگه این کارو کردن مجبورین سریع ببرین‌شون پیش دامپزشک و حتی شاید کار به انسداد روده و جراحی هم بکشه. سنت برنارد با وجود هیکل درشتش به غذای خیلی زیادی احتیاج نداره و بیشتر از نژادهای بزرگ دیگه غذا نمی‌خوره. برای جلوگیری از نفخ، سعی کنین در طول روز غذای حیوون رو توی تعداد بیشتری وعده غذایی کوچک‌تر تقسیم کنین. سگ سنت برنارد احتمالا از نسل سگ‌های جنگی مولوسر امپراتوری روم باستانه که با سگ‌های دیگه بومی کوه‌های آلپ تلاقی داده شده بودن. سال ۱۰۵۰ یک کشیش ایتالیایی به اسم برنارد یک کلیسا ساخت تا به افرادی که تو کوه‌های آلپ بین ایتالیا و سوئیس سفر می‌کردن و زائرایی که به طرف واتیکان می‌رفتن کمک کنه. تو قرن‌های بعدی راهبای کلیسای سنت برنارد از سگ‌های کلیسا برای نجات مسافرایی که توی کوه و بهمن گرفتار شده بودن استفاده کردن. اجداد سگ‌های سنت برنارد از حدود هزار سال پیش تو دره‌های سوئیس زندگی می‌کردن و به عنوان سگ مزرعه برای کشیدن گاری‌های کوچیک و نگهبانی ازشون استفاده می‌شد. ظاهرا این کشاورزا در سال ۱۶۷۰ چند تا از سگ‌های خودشونو به کشیش‌های کلیسا دادن تا برای مقابله با راهزن‌ها بهشون کمک کنن. وقتی کشیش‌ها متوجه شدن که این سگ‌ها حس بویایی خیلی قدرتمندی دارن و می‌تونن مسافرای گم شده رو پیدا کنن، شروع به پرورش دادن‌شون کردن. سگ سنت برنارد یکی از بامحبت‌ترین و دوست داشتنی‌ترین نژادهای سگه و مخصوصا می‌تونه بهترین انتخاب برای خانواده‌هایی باشه که بچه دارن، چون هم عاشق بچه‌هاست و هم اونقدر بزرگ و قوی هست که بازی کردن بچه‌ها باهاش باعث آسیب دیدنش نشه. این نژاد سگ می‌تونه یه عنوان یه سگ نگهبان خیلی خوب عمل کنه و از طرفی اگه تو دوران تولگی با حیوانات دیگه آشنا شده باشه، سازگاری بالایی برای زندگی با اونا داره. خلاصه این حیوونا خصوصیات خوب زیاد دارن، ولی حتی اونایی که بهترین شجره‌ها رو داشتن هم ممکنه به بعضی مشکلات جسمی و بیماری‌ها مبتلا بشن. لازم به ذکره که بعضیا به این حیوونا می‌گن سگ اس تی برنارد (St Bernard) که درست نیست چون اون حروف اس و تی مخفف سنت هست و سنت هم خونده می‌شه و فقط موقع نوشتنش خلاصه می‌نویسن. سگ‌های سنت برنارد از خیلی نظرا شبیه نژاد سگ ماستیف تبتی هستن (مقاله سگ تبتی رو می‌تونین اینجا بخونین). اگه تجربه‌ای از مواجهه یا نگهداری از این سگ داشتین حتما برامون بگین. و پت پرس هم همیشه اینجاست تا به سوالات‌تون جواب بده! منبع: dailypaws
شرایط نگهداری سگ سنت برنارد
مراقبت از سگ سن برنارد
تغذیه
تاریخچه این سگ مهربان و دوست داشتنی
کارنامه سگ سنت برنارد (از ۵ ستاره)
جمع‌بندی
هر زمان که پاسخی برایتان ارسال شود از طریق پیامک شما را خبر خواهیم کرد.