سگ شارپی چینی که بهش سگ چروک یا سگ حولهای هم میگن صدها سال پیش برای نگهبانی، شکار، گلهداری و بعدها برای جنگیدن پرورش داده شد و امروز هم به خاطر موهای کوتاه و براق، پوست چروک خورده و عشق و وفاداریش به خانواده معروفه. شارپی تو زبان چینی یعنی پوست ماسهای. این نژاد الان بیشتر به عنوان حیوون خونگی نگهداری میشه و حتی میتونه با زندگی آپارتمانی سازگار بشه.
ذات و روحیه سگ شارپی لجوج و سرسخته و به آموزش مداوم و مقتدرانه احتیاج داره، و به همین خاطر برای افراد تازهکار و کمتجربه مناسب نیست. اگه بتونین نیازهای این نژاد رو برآورده کنین، هم یک نگهبان و محافظ فوقالعاده دارین و هم یک دوست کاملا وفادار. سگهای شارپی تحمل گرما رو ندارن و مستعد بیماریهای مختلفی هم هستن. خیالت راحت، ما این راهو بلدیم و ما توی پت پرس هر چی که لازمه درمورد این نژاد بدونی رو بهت میگیم.
خصوصیات سگ شارپی
- سگ شارپی که خیلی برای تازهکارها مناسب نیست، آلرژی خیلی کمی ایجاد میکنه و بیشتر به درد کسایی میخوره که به مو یا بزاق حیوانات حساسیت دارن.
- البته این رو هم باید بدونین که نژاد سگ شارپی نه میتونه هوای خیلی سرد رو تحمل کنه و هوای خیلی گرم رو. پس یه محیط متعادل براش مناسبتره و یکی از گزینههای خوب بین سگهای آپارتمانی سازگار به حساب میاد.
- میزان تخلیه انرژی و فعالیت این سگ متوسطه و خیلی ازتون زمان نمیگیره اما چیزی که باید مراقبش باشین، سلامت کلی و به خصوص اضافه وزنشه.
ویژگیهای دیگه شارپی رو میتونین تو عکس زیر مشاهده کنین.
مشخصات ظاهری سگ چروک
ظاهر سگ نژاد شارپی خیلی خاص و غیرعادی و با نمکه. این نژاد موهای خاصی داره و پوستش هم پر از چین و چروکه. تقریبا مثل اینه که یک حوله رو مچاله کرده باشین. گوشهای کوچیک این حیوونا بالای سر بزرگ و قدرتمندشون قرار گرفته و پوزه کوتاه و زبون ارغوانی رنگ یا آبی مایل به سیاه دارن. دم پت و پهنشون هم به طرف بالا حلقه میشه.
بعد از چین و چروکهای نژاد شارپی، مهمترین ویژگیش که بلافاصله به چشم میاد موهاشه. موهای این نژاد صاف وامیسته و طولش هم میتونه خیلی کوتاه یا یکم بلندتر باشه. رنگ موها تنوع زیادی داره، از جمله مشکی، کرم، حنایی، قرمز، زاغ و آبی یا خاکستری. ریزش موهای نژاد سگ شارپی خیلی کمه.
اخلاق و تربیت سگ شارپی
شارپی یه نژاد سگ آپارتمانی بدون صدا محسوب میشه و خیلی راحت میشه توی آپارتمان نگهش داشت و شخصیت مستقل و گاهی اوقات حتی گوشهگیره. این حیوونا چون سگ نگهبان و جنگی بودن هنوز هم میتونن یک نگهبان عالی باشن، تا حدی که باید بهشون آموزش بدیم تا نسبت به افراد و حیوونایی که نمیشناسن بیش از حد واکنش نشون ندن.
گفته میشه که سگ شارپی بیشتر دوست داره با آدما همنشینی کنه و همیشه کنار صاحبش باشه تا همنوعای خودش. از طرفی چون قبلا یک نژاد جنگی بوده و متاسفانه برای دعوا انداختن ازش استفاده میشده، رفتارش با سگهای دیگه میتونه خشن باشه.
این نژاد اراده قوی داره و لازمه که خیلی زود و از زمان تولگی آموزش ببینه. صاحب یا مربی سگ شارپی باید بتونه یک رئیس قاطع ولی مهربون باشه، و اگه صاحبش اینطوری نباشه احتمالا برای حرفاش تره هم خورد نمیکنه. شارپی به خانواده خودش وفادار و متعهده ولی باید فورا بهش بفهمونین که رهبر گروه کیه، وگرنه ممکنه برای ریاست تو خونه با شما رقابت کنه!
قدرت یادگیری شارپی زیاده و اگه اون رگ لجبازیش گل نکنه، آموزش دادن بهش معمولا راحته.
اگه بخواین میتونین مقاله تربیت سگ رو هم بخونین.
رابطه سگ حولهای با بچهها و حیوونای خونگی
شارپی یک سگ خانواده دوسته و از همه اعضای خانواده از جمله بچهها محافظت میکنه. ولی برای این که یاد بگیره با بچهها کنار بیاد، باید باهاشون بزرگ بشه یعنی از زمان تولگی با بچهها برخورد داشته باشه. این نژاد برای خانوادههایی مناسبه که سن بچههاشون حداقل ۱۰ ساله تا بدونن چطور با حیوون رفتار محترمانهای داشته باشن.
مثل هر نژاد دیگه باید حتما به بچهها طرز رفتار با سگ رو یاد بدین و همیشه مراقبشون باشین تا از گاز گرفته شدن بچه یا کشیده شدن گوش و دم حیوون جلوگیری کنین. به بچهها بگین که موقع غذا خوردن یا خواب اصلا به هیچ سگی نزدیک نشن و سعی نکنن غذاش رو ازش بگیرن. هیچ سگی، هر چقدر هم رفتارش دوستانه و قابل اعتماد باشه، هیچوقت نباید با بچهها تنها بمونه.
برای کنار اومدن با سگها و حیوونای دیگه هم باید شارپی رو از سن پایین باهاشون آشنا کنین. این نژاد مقابل سگهای دیگه روحیه تهاجمی داره و نباید با هم تنهاشون بذارین.
شرایط نگهداری سگ Shar pie
شارپی میتونه راحت توی شهر و فضای محدود مثل آپارتمان زندگی کنه به شرط این که هر روز امکان ورزش و فعالیت جسمی داشته باشه. حتی داشتن حیاط هم براش لازم نیست، ولی اگه بشه از خونه بیرون بیاد و راه بره خیلی براش خوبه. اگه حیاط دارین باید به فکر یک حصار مطمئن باشین چون رو قلمروش کاملا حساسه.
کوتاه بودن پوزه سگ شارپی باعث شده که زود گرمازده بشه. تو فصل تابستون باید داخل خونه نگهش دارین و براش پنکه یا کولر هم روشن کنین (خدا شانس بده واقعا). همینطور پوزه کوتاهش باعث خروپف و خسخس سینهاش میشه و طاقت دویدن نداره. (مطلب مرتبط: گرمازدگی حیوانات خانگی) مقدار توصیه شده غذای سگ برای این نژاد ۱.۵ تا ۲.۵ فنجون غذای خشک با کیفیت در روزه که باید ۲ وعده بهش بدین. البته مقدار غذایی که یک سگ بالغ میخوره کاملا به جثه، سن، هیکل، متابولیسم و سطح فعالیتش بستگی داره. سگها هم مثل آدما با هم فرق دارن و نباید به همهشون یک مقدار غذا داد. ضمنا کیفیت غذایی که میخرین هم مهمه و هرچی غذا باکیفیتتر باشه مقدار کمتری ازش برای حیوون لازمه. نظافت سگهای شارپی اصلا سخت نیست چون ذاتا تمیزن و زیاد به حمام بردن احتیاج ندارن. یک بار برس زدن کامل در هفته برای جدا کردن موهای مرده کافیه و معمولا هر ۱۲ هفته یک بار باید حموم بشن مگه این که خودشونو خیلی کثیف کرده باشن. حموم رفتن زیاد باعث تحریک پوست این سگها میشه. اما قسمتهای چروک خوردهشون میتونه مستعد مشکلات پوستی باشه و این قسمتها توجه و مراقبت بیشتری لازم داره. بعد از حمام حتما بدن حیوون رو کامل خشک کنین تا داخل چین و چروکها قارچ یا مخمر رشد نکنه. بین چروکها رو با یک حوله خشک کاملا پاک کنین تا رطوبتی باقی نمونه.
اگه حیوون خودش ناخنهاشو با سابیدن کوتاه نمیکنه، شما باید ماهی یک یا دو بار کوتاهشون کنین وگرنه مشکلاتی مثل شکستگی (که درد زیادی هم داره) پیش میاد. هر وقت که دیدین صدای برخورد ناخونا به زمین شنیده میشه، معلومه خیلی بلند شدن و وقتشه که کوتاه شن. ناخن سگها رگ داره و اگه بیش از حد کوتاه بشه ممکنه خونریزی کنه، و احتمالا حیوون هم میترسه و دفعه بعد که ناخنگیر رو بردارین فرار میکنه. پس اگه تو کوتاه کردن ناخنهای سگ تجربه ندارین بهتره از دامپزشک یا یک آدم کاملا باتجربه کمک بخواین. (مطلب مرتبط: کوتاه کردن ناخن سگ) گوشهای سگ رو باید هر هفته از نظر قرمزی یا بوی بد (که میتونه نشونه عفونت باشه) چک کنین و با یک تیکه پنبه آغشته به محلول گوشپاککن ملایم که پیاچ متعادلی داره پاکشون کنین تا احتمال عفونت کمتر بشه. گوش سگ شارپی کانالهای کوچیکتری داره و مستعد تحریک و عفونته، و باید بیشتر از نژادهای دیگه مراقبش باشین. برای تمیز کردن گوشها از گوشپاککن استفاده نکنین و موقع حموم کردن هم مواظب باشین که آب توی گوشها نره. هیچ چیزی رو وارد مجرای گوش سگ نکنین و فقط لاله و گوش بیرونی رو تمیز کنین. اگه برای این کار نیاز به اطلاعات بیشتری دارین، حتما مطلب تمیز کردن گوش سگ رو بخونین. همینطور با تشویق و جایزه کاری کنین که نظافت براش به یک تجربه خوشایند تبدیل بشه تا بعدا که بزرگ شد نظافت و معاینههای دامپزشکی براش سخت نباشه. اگر نکات بیشتری در مورد مراقبت از سگتون میخواین بدونین، پیشنهاد میکنیم مقاله نگهداری از سگ رو هم مطالعه کنین. سگ شارپی مستعد ابتلا به یک سری از بیماریها مخصوصا مشکلات پوستیه که اینجا بعضیاشونو معرفی میکنیم (برای آشنایی با انواع بیشتری از بیماری سگ روی این لینک کلیک کنین). این بیماری باعث تورم مفصل زانو (بعضی وقتا زانوی هر دو تا پا)، بیمیلی به راه رفتن، درد شکم، استفراغ، اسهال، تنگی نفس و یک یا چند دوره تب ۳۹.۵ تا ۴۱.۵ درجهای بدون علت مشخص میشه.
این بیماری میتونه عامل مشکلاتی دیگهای بشه، مثل: درمان کم کاری تیروئید با دارو و رژیم غذایی انجام میشه. بعضی از علایم سرطان ایناست: دیسپلازی سگ مفصل اونو تخریب میکنه و دامپزشکا عقیده دارن که به خاطر رشد و نمو غیر طبیعی و در نتیجه بدشکلی و ضعف مفصل به وجود میاد. تو حالت خفیف بیماری سگ ممکنه آرتروز بگیره و تو موارد شدید لنگ میشه. درمان این مشکل شامل: سبوره باعث پوسته پوسته شدن پوست و بوی ترش میشه و معمولا یک بیماری ثانویه است که به خاطر آلرژی، عفونت یا مشکلات دیگه به وجود میاد و برای درمانش علاوه بر درمان اون بیماری زمینهای اصلی، از شامپوهای مخصوص استفاده میکنن. یک نوع عفونت باکتریایی پوست که تو نژاد شارپی نسبتا شایعه و میتونه عفونت ثانویه به خاطر بیماریهای زمینهای مثل آلرژی یا کم کاری تیروئید هم باشه. پیودرما رو با آنتی بیوتیک درمان میکنن. این مشکل تو سگهای کوچیک شایعه و معمولا تو مفصل زانوی پاهای عقبی اتفاق میفته. در رفتگی کشکک میتونه باعث لنگی بشه، اما خیلی از سگها هم با وجود این مشکل زندگی نسبتا عادی دارن. این بیماری ارثیه و باعث میشه استخون ران درست داخل مفصل ران قرار نگیره. بعضی از سگها درد و لنگش رو توی یک یا هر دو پای عقب نشون میدن، ولی بعضیای دیگه علایم ظاهری خاصی نشون نمیدن و عکسبرداری با اشعه ایکس مطمئنترین راه تشخیص این مشکله. سگهایی که به این بیماری مبتلا شدن برای پرورش مناسب نیستن ونباید ازشون توله گرفت. این وضعیت خیلی خطرناکه و میتونه باعث مرگ حیوون بشه. عواملی که احتمال نفخ رو بالا میبره ایناست: خوردن روزی یک وعده غذای بزرگ و مفصل (به جای چند وعده کوچیک)، سریع غذا خوردن، بعد از غذا مقدار زیادی آب خوردن، و فعالیت شدید بعد از غذا. نفخ زمانی اتفاق میفته که معده با گاز یا هوا منبسط میشه و بعد دور خودش پیچ میخوره. حیوون نمیتونه بادگلو بزنه یا بالا بیاره و اینطوری از شر هوای اضافی توی معدهاش خلاص بشه. مطلب مرتبط: درمان نفخ سگ نفخ معده تو برگشت خون به قلب اختلال ایجاد میکنه، در نتیجه فشار خون پایین میاد و سگ دچار شوک میشه، و اگه سریع پیش دامپزشک نبریدش ممکنه بمیره. اگه دیدین شکم سگتون باد کرده، از دهنش بیش از حد بزاق بیرون میاد و عُق میزنه بدون این که چیزی بالا بیاره، ممکنه دچار نفخ شده باشه. علایم دیگه نفخ معده اینا هستن: علت این بیماری رشد نامناسب غضروف توی مفاصله و معمولا تو آرنج و بعضی اوقات هم توی مفصل شونه اتفاق میفته. OCD باعث سفتی دردناک مفصل میشه، تا جایی که سگ نمیتونه آرنجشو خم کنه. این مشکل از سن ۴ تا ۹ ماهگی قابل تشخیصه و استفاده بیش از حد از غذاهای مخصوص “رشد” تولهها یا غذاهایی که پروتئین خیلی زیادی دارن ممکنه تو ایجادش موثر باشه. موسین اسم یک ماده شفاف توی پوسته که باعث ایجاد چین و چروک میشه و موقع زخمی شدن هم مثل چسب عمل میکنه. بعضی از سگهای شارپی موسین بیش از حد دارن که حبابهای شفافی روی پوست ایجاد میکنه و ممکنه این حبابها پاره بشن و موسین ازشون بیاد بیرون. موسینوز ممکنه با آلرژی هم ارتباط داشته باشه، و برای درمانش از استروئید استفاده میکنن. گلوکوم افزایش فشار داخل چشمه که دو نوع اولیه و ثانویه داره. نوع اولیه ارثیه و حالت ثانویه هم به خاطر کاهش مایعات توی چشم به وجود میاد که علت این کاهش میتونه انواع بیماریهای چشمی مختلف باشه. علایم گلوکوم از دست دادن بینایی و درده، و با جراحی یا قطره چشم درمان میشه. انتروپیون یعنی چرخش پلک (معمولا پلک پایین) به سمت داخل. این بیماری باعث تحریک چشم و از دست دادن بینایی میشه و معمولا قبل از یک سالگی به وجود میاد. برای درمان مشکل، بعد از این که حیوون بزرگ شد چشمشو جراحی میکنن. آمیلوئیدوز یعنی رسوب پروتئین تو جاهایی که نباید رسوب کنه. این مشکل توی شارپی بیشتر از بقیه نژادها اتفاق میفته و میتونه باعث بیماری کلیه، کبد، غده فوق کلیوی و پانکراس بشه. علایم آمیلوئیدوز ایناست: این بیماری هیچ درمانی نداره ولی دامپزشک میتونه کاری کنه که حیوون کمتر اذیت بشه. سگهایی مثل شارپی که پوزه کوتاهی دارن مستعد این بیماری هستن. مراقب علایم خستگی، نفس کشیدن صدادار، سرفه، آبی شدن لثهها یا غش کردن حیوون باشین. پوزه کوتاه احتمال بعضی مشکلات دیگه مثل نفخ، ذاتالریه و گرمازدگی رو هم بیشتر میکنه. تو موارد شدید ممکنه عمل جراحی برای اصلاح مجرای تنفسی توصیه بشه. (مطلب مرتبط: بیماری تنفسی سگ) سگهای شارپی تمیز و کم سروصدا هستن، موهاشون خیلی نمیریزه و معمولا برای آدم حساسیت ایجاد نمیکنه، شلوغ و بیشفعال هم نیستن و در کل برای زندگی تو شهر خیلی خوبن، ولی به خاطر سرسختی زیادی که دارن تربیتشون کار افراد کمتجربه نیست. ضمنا از نظر سلامت هم اوضاع چندان خوبی ندارن و مستعد انواع بیماریها هستن. یکی دیگه از نژادهای چینی سگ چاو چاو هست که شاید دوست داشته باشین بیشتر باهاش آشنا بشین. اگه تجربهای از داشتن سگ شارپی یا همون سگ چروک دارین حتما باهامون درمیون بذارین! منبع: dogtimeغذای سگ حولهای
نظافت و مراقبت از سگ چروک
انواع بیماری سگ شارپی
تب شارپی یا سندرم ورم زانو
کم کاری تیروئید
سرطان
دیسپلازی مفصل آرنج
سبوره
پیودرما
در رفتگی کشکک زانو
دیسپلازی مفصل ران
نفخ یا پیچ خوردگی معده
اُستئوکندروزیس دیسکانس (OCD)
موسینوز پوستی
گلوکوم (آب سیاه)
انتروپیون
آمیلوئیدوز
سندرم ناراحتی تنفسی یا سندرم براکیسفالیک
جمعبندی
سوال دیگهای هم داشتین پت پرس همیشه اینجاست!